EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing. Het is een erkende en wetenschappelijk onderzochte benadering die werd ontwikkeld door Dr Francine Shapiro. Waar EMDR vroeger vooral bekend werd voor de behandeling van trauma, wordt er tegenwoordig ook meer en meer onderzoek uitgevoerd naar andere menselijke problemen zoals angst, dwang, verslaving, burn-out, depressie en psychose.
Het lijkt er op dat de EMDR-therapie steunt op processen die verwant zijn aan deze die werkzaam zijn tijdens de paradoxale en diepe slaap en vermoedelijk de overdracht van informatie tussen de verschillende hersendelen stimuleert (onder andere tussen de amygdala, de hippocampus en de cortex (Marco Pagani, 2017)). EMDR maakt het bvb mogelijk om verbanden te leggen tussen geblokkeerde informatie van een traumatische herinnering en gegevens gestockeerd in de “databank” van onze hersenen.
Traumatische herinneringen zijn geen echte herinneringen maar geheugenfragmenten bestaande uit fysiologische gewaarwordingen, zintuiglijke indrukken en motorische ervaringen, alsook partiële of gedesintegreerde affectieve en cognitieve (gedachten, ideeën) belevingen. Deze onderdelen van de ervaring zijn gefragmenteerd opgeslagen waardoor de ervaring niet als echte herinnering kan geïntegreerd worden in de levensgeschiedenis van het slachtoffer, zolang deze niet behandeld is.
Ik gebruik de EMDR methode bij acuut trauma alsook bij complex trauma. Het blijkt ook heel effectief te zijn bij kinderen die lijden aan faalangst of andere angsten. Moeders die een traumatische zwangerschap/bevalling meemaakten zijn ook welkom samen met hun baby voor een moeder/kind EMDR behandeling.
Ik gebruik de handmatige methode waarbij de patiënt naar mijn vingers kijkt die heen en weer gaan. Als dit moest lukken om een of andere reden, gebruik ik ’tikjes’ op de knieën, we zoeken samen uit wat voor de cliënt het meest aangename is of het beste werkt.